ზვიად დევდარიანის ამბავმა გამოცდის წინაშე დააყენა საქართველოს არასამთავრობო სექტორი, განსაკუთრებით კი ისინი, ვინც ქალთა უფლებების საკითხებზე მუშაობს. ზვიადთან მჭიდრო კავშირი არ მქონია, მაგრამ იგი ყოველთვის დადებით შთაბეჭდილებას ტოვებდა ჩემზე. რა თქმა უნდა, ფაქტები უნდა დაზუსტდეს, სანამ ადამიანს რამეს დავაბრალებთ, თუმცა მე მჯერა, რომ ქალთა ნაამბობი სიმართლეა. ჩვენ შეცდომას დავუშვებთ, თუ ვიფიქრებთ, რომ ეს მოვლენა უკვალოდ … Continue reading დევდარიანის ტესტი
შევავსოთ და წინ წავიწიოთ!
რა გენდერული კვოტები?! ვიღაცამ უთხრა და ესენიც იმეორებენ. უთხრა კი არა, პირდაპირ დაავალა. მერე ზოგმა ვითომ ერთი-ორი წიგნი წაიკითხა და ისე გელაპარაკება, ნახევარს ვერ გაიგებ. განა არ იცის, მარტივად როგორ აგიხსნას, მაგრამ გატყუებს, თავგზას გიბნევს. სიმართლეს კიდევ წიგნი არ სჭირდება. წიგნი კი არა, ალღოა მთავარი ცხოვრებაშიც და პოლიტიკაშიც. გუმანი მეუბნება, რომ ეს გრანტიჭამიები რაღაცას მალავენ … Continue reading შევავსოთ და წინ წავიწიოთ!
Share this:
Gaudeamus Igitur
„დაკარგული შესაძლებლობების უნივერსიტეტთა მსოფლიო რეიტინგი“ რომ არსებობდეს, ჩვენ აუცილებლად მოვხვდებოდით ზემოთ, სულ ზემოთ. განა ცოტაა ერთი საუკუნე? კიდევ ბევრი შესაძლებლობას დავკარგავდით, მაგრამ ნუ ვიქნებით იდეალისტები, ხელსაც ხომ გვიშლიდნენ და ყოველთვის ყველაფერი ისე არ გამოდის, როგორც შეგვიძლია. გილოცავთ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის 100 წლის იუბილეს! გილოცავთ, მიამიტო და კეთილო, ენთუზიაზმზე მომუშავე ლექტორებო, უნივერსიტეტის დამლაგებლებო და დარაჯებო! თქვენს … Continue reading Gaudeamus Igitur
Share this:
ქართული ტანგო ნაციზმთან.
ბერძნული „ოქროს დაისიც“ ისე იწყებდა, როგორც „ქართული მარში.“ ჯერ იყო საფეხბურთო ხულიგანიზმი, რასაც მოჰყვა გამოსვლები ჰომოსექსუალების და ემიგრანტების წინააღმდეგ. მათი მარშები ბევრ უკმაყოფილო და გაბრაზებულ ადამიანს იზიდავდა. ეს მოძრაობა საინტერესო აღმოჩნდა მაშინდელი პოლიტიკური ელიტისთვისაც. ამას ორი ძირითადი მიზეზი ჰქონდა: თავად მმართველ, „ახალი დემოკრატიის“ ლიბერალურ-კონსერვატიულ პარტიაშიც იყო ბევრი ადამიანი, რომლისთვისაც „ოქროს დაისის“ იდეები მიმზიდველი აღმოჩნდა. მაგრამ … Continue reading ქართული ტანგო ნაციზმთან.
Share this:
ალექსიევიჩის უხერხული სიმართლე და ქართველთა საყვედური
გუშინ სვეტლანა ალექსიევიჩთან შეხვედრას დავესწარი და მიუხედავად იმისა, რომ მისთვის შეკითხვა არ დამისვამს, ჩემი და ბელორუსი მწერლის დიალოგი კიდევ დიდხანს გაგრძელდება. „თავისუფალი ადამიანები ისტორიაზე გაბედული პასუხებიდან მოდიან,“ - ალექსიევიჩის ეს ფრაზა არის კიდეც ალბათ მისი წიგნების მთავარი იდეა და ამოსავალი წერტილი. რუსთაველის თეატრის დარბაზში „უტოპიის ხმების“ ავტორის საუბარი პირდაპირ და დაუნდობლად ეხებოდა ჩვენს კოლექტიურ ნერვებს. … Continue reading ალექსიევიჩის უხერხული სიმართლე და ქართველთა საყვედური
Share this:
პოლიტიკური ომის გენერლები
ვითარება, რომელიც როგორც ჩანს, ქრონიკულია ქართული პოლიტიკური კულტურისთვის. მოკლედ ასე შეიძლება დავახასიათოთ: „ფრაგმენტირებული, პოლარიზებული, დომინანტ ლიდერებზე ორიენტირებული და პოლიტიკისაგან (policy) დიდწილად დაცლილი.“ რა შეიძლება გავაკეთოთ ამის შესაცვლელად? უპირველეს ყოვლისა, მეც იგივეს ვიტყვი, რასაც სხვები: საარჩევნო სისტემა უმნიშვნელოვანესია სტაბილური პოლიტიკური პარტიების განვითარებისთვის. იდეალური საარჩევნო სისტემა არ არსებობს და ამა თუ იმ პარტიისათვის მისაღები „საუკეთესო“ ვერსიის ძიებაში … Continue reading პოლიტიკური ომის გენერლები
Share this:
1 პროცენტის საქართველო
ამომრჩეველი კარგად ხედავს: მისთვის მნიშვნელოვან თემებზე პოლიტიკური მსჯელობა იმიტომ არ არის, რომ ეს პრობლემები დომინანტი ჯგუფის წარმომადგენლებს არ აწუხებთ.
